Πόσο γρήγορα νύχτωσε και φέτος,
ο κόσμος έχασε την λάμψη, την νιότη
μα και την επιθυμία.
Φωτεινά σοκάκια στεγάζουν κορμιά κρύα,
κορμιά ξένα με χέρια απλωμένα.
Στιγμιαίες ματιές χαιρετούν μα ποτέ δεν κοιτούν.
Άσημοι πεθαίνουν
καθώς το φεγγάρι σβήνει.