Τα ζόμπι πέτρινες εκφράσεις , αγέρωχα διασχίζουν τούνελ έχοντας στον νου τους να φτάσουν και να κάνουν την δουλεία τους υπηρέτες και χαρούμενοι καταναλωτές, απαθείς ζώντες οργανισμοί, κινούνται μηχανικά συνοφρυωμένοι με σταυρωτά χέρια ω μα ποίος μπορεί να ρίξει το φταίξιμο σε αυτούς αφού είναι άλλοι που καθορίζουν τις μοίρες τους έτσι επέλεξαν, μόνοι τους λύγισαν στην προσπάθεια , στον κόπο μιας ζωής της πόλης μιας σκλαβιάς του χρόνου και των αναγκών , η μάζα παραμένει ακίνητη καθιστή , οι επιλογές του καθενός καθρεφτίζονται στα μάτια, είναι βλέμματα τόσο κενά που καταλαβαίνεις πως έχουν σκοτώσει και το παραμικρό ίχνος ζωής που υπήρχε κάποτε μέσα τους , αυτά τα βλέμματα σε στοιχειώνουν , μηδενίζουν την ύπαρξη σου την επισκιάζουν με σκοτεινή ενέργεια , τα ζόμπι φίλε ήταν άνθρωποι, που έπεσαν στον βούρκο και έγιναν ένα με αυτόν αποδέχτηκαν την μιζέρια ως τη μόνη θεότητα , ορκίστηκαν να πολεμάνε την ζωή σε οποιαδήποτε εκδήλωση της , αρκεί να σε κοιτάξουν, ώστε η μιζέρια να καταπιεί και το τελευταίο σου κοκκαλάκι
πρόσεχε!!!
είναι εκεί έξω κυκλοφορούν ελεύθερα .