Ringing Pockets

-Κοίτα Γιωργάκη τι σου αγόρασα! Μια υδρόγειο σφαίρα για να ανακαλύψεις το κόσμο.
-Γιούπι!!! Ευχαριστώ μαμά. Θα με βοηθήσεις να βρω την Ελλάδα;
-Εδώ, αγόρι μου, είναι η Ευρώπη, εδώ η Μεσόγειος, εδώ η Ελλάδα και εδώ η Αθήνα.
-Και εδώ πάνω τι είναι;
-Εδώ είναι ο Βόρειος Πόλος. Κάνει πολύ κρύο εκεί.
-Εκεί οι άνθρωποι πρέπει να είναι πολύ δυστυχισμένοι. Είναι μακρυά από όλο το κόσμο…
-Γιαυτό να κάνεις το σταυρό σου και να ευχαριστείς το θεό για όσα σου έδωσε!

Λίγο αργότερα…Ο μικρός Γιωργάκης γεμάτος ενθουσιασμό ξεκινάει για το πάρκο όπου και θα συναντήσει τους φίλους του. Καθώς περπατούσε, παρατήρησε σε μια εσοχή του δρόμου ένα παιδάκι πάνω-κάτω στην ηλικία του, κουλουριασμένο με λιγοστά παλιόρουχα στο κρύο. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία αφού είχε δει πολλά τέτοια παιδάκια στη ζωή του. Η μαμά του, του είχε πει ότι είναι κρίμα που υπάρχουν παιδιά που πεινάνε, γιαυτό να κάνει το σταυρό του που δεν είναι σαν κι αυτά. Πράγμα που έκανε και σήμερα για πολλοστή φορά στη ζωή του. Ο μικρός ήταν πεπεισμένος πως ο μόνος λόγος που δεν ήταν σαν αυτό το παιδάκι, μόνο, πεινασμένο χωρίς φίλους και με ελάχιστα ρούχα ήταν επειδή πάντα έκανε το σταυρό του. Αυτή η κίνηση όμως αποδείχτηκε για πρώτη φορά χρήσιμη αφού τον οδήγησε σε ένα πολύ παράξενο συνειρμό. Θυμήθηκε πως λίγο πριν είχε κάνει ξανά το σταυρό του, που δεν γεννήθηκε στο βόρειο πόλο. Ταύτισε λοιπόν το μοναχικό ‘παιδί του δρόμου’ με τον Βόρειο πόλο. Έτσι παρακινημένος από τη βαθιά θλίψη που είχε νιώσει προηγουμένως για τον Βόρειο πόλο ο Γιωργάκης έκατσε δίπλα στο μικρο…

-Μου φαίνεσαι πολύ μόνος… Σαν το Βόρειο πόλο. Αλλά να κάνεις το σταυρό σου που βρίσκεσαι εδώ και όχι εκεί!

-Να κάνω το σταυρό μου που είμαι εδώ και όχι στο Βόρειο πόλο.  Έχεις πολύ φαντασία εσύ. Και γιατί είναι καλύτερα εδώ από το Βόρειο πόλο; Έχεις αποδείξεις για αυτό που λες; Εγώ πάντως δεν μπορώ να φανταστώ χειρότερο μέρος στο κόσμο από αυτόν εδώ το δρόμο. Το μόνο κακό που μπορώ να σκεφτώ για το Βόρειο πόλο είναι ότι με τα ρούχα που φοράω θα πέθαινα αμέσως από το κρύο, ενώ εδώ απλά βασανίζομαι. Ίσως να ήταν καλύτερα τελικά…

-Μην κακολογείς το δρόμο μας γιατί είναι ο καλύτερος δρόμος της γης! Και ναι έχω αποδείξεις… Σήμερα είδα την υδρόγειο σφαίρα και ο Βόρειος πόλος είναι πολύ κρύος και μόνος του, χωρίς άλλες χώρες κοντά. Πως μπορεί αυτό να είναι καλύτερο από το δρόμο μας;

-Δεν έχουν σημασία τα μέρη και οι χώρες. Σημασία έχουν οι άνθρωποι γύρω σου. Και εγώ δεν έχω κανένα γύρω μου. Και δεν είναι κάτι που αποφάσισε κάποιος θεός. Απλά έτυχε να είμαι παιδί του δρόμου. Για μένα αυτός ο δρόμος είναι πολύ σκληρός, ενώ για σένα γεμάτος αγάπη.

…

-Πάω να παίξω με τα παιδιά. Θες να έρθεις; Θα δεις, είναι πολύ καλός αυτός ο δρόμος…