“Δεν περνούσε ποτέ απαρατήρητη. Ακόμη και όταν το ήθελε. Ήταν άτομο που τραβούσε όλα τα βλέμματα. Μερικές φορές για καλό, μερικές άλλες για κακό. Είχε πάθος για πράγματα μικρά και απλά. Για τα μεγάλα είχε χρόνο και διάθεση. Ήταν συμπαθητικό πρόσωπο, πολύ κοινωνικό. Πάντα πρόθυμη να βοηθήσει.
Και πως να τους ονομάσουμε αυτούς τους ανθρώπους; Ευαίσθητους;
Όταν το βράδυ κάθονται σε ένα παράθυρο μέχρι τα ξημερώματα και κοιτάζουν σαν να ψάχνουν κάτι..Αλλα το μόνο που ψάχνουν είναι τα χρόνια τους. Αυτά που δεν ζουνε και δεν θα πάρουν ποτέ πίσω. Αυτοί οι άνθρωποι είναι δημιουργικοί. Και σαν φύγουν δεν ζητούν πολλά. Μόνο όσα άτομα τους αγαπούσαν να τους θυμούνται. Η λήθη είναι που τους τρομάζει και τους στεναχωρεί όσο τίποτα άλλο. Η λήθη..”
(Visited 257 times, 1 visits today)