Εκείνο το βράδυ,
έμεινα καρφωμένη στην καρέκλα
μέχρι που το σώμα μου παρέλυσε
.
Σύρθηκα ως το μπάνιο,
έκατσα κάτω απ’ το νερό
και θυμήθηκα τα κύματα στις κόγχες των ματιών σου
.
Σου χαρίζω το όνομα μου
και τα δειλινά που θα έρθουν
.
Μετά θα πω ότι άλλαξες νούμερο και διεύθυνση
.
κι έτσι θα γίνουμε ένα σύντομο ποίημα, που ποτέ δε θα γίνει γνωστό.
(Visited 72 times, 1 visits today)