Σε θυμαμαι πως μου χαμογελαγες ενω δε χαμογελουσες συχνα. Η δυναμη των ματιων σου μου δειχνε ενα δρομο ανοιχτο η παρουσια σου μακρινη, απομακρυνεται αφηνοντας νοσταλγια πονο και στιγμες μιας ομορφιας που δε θα ξαναγευτω απ τη λαμπερη ψυχη σου. Σε θυμαμαι ξαπλωμενη στην αγνοτητα μες στο μικρο μας σπιτι στο μεγαλο νησι. Το σπιτι […]
Posts from September 2015
σε μελαγχολικο, τριτο ενικο
Περπατουσε στην ακρη του δρομου με τα χερια ιδρωμενα. Το καλοκαιρι ειχε φτασει και η ζεστη το επιβεβαιωνε καθε λεπτο που περνουσε ολο και πιο πολυ. Ηταν βραδυ. Αλλο ενα βραδυ. Ενιωθε τη μοναξια να του πλακωνει το στηθος. Ηταν λυπημενος και σκυφτος. Περπατουσε και ο δρομος δεν τελειωνε. Ηθελε να φτασει σπιτι του […]
χωρις τονους
Αρχισα να βλεπω μια ανθρωπινη σκια κατω απ την πανσεληνο να κυνηγαει ενα δεντρο που δε μπορουσε να κουνηθει. Νομιζω πως τοτε αρχισα να ακουω εναν ηχο που ακουγοταν τοσο μακρια σαν να ερχοταν απο μεσα μου. Φοβηθηκα. Σκαρφαλωσα στο δεντρο και το δεντρο με ενα φυσηγμα με πηγε στο φεγγαρι με πηγε στον ηλιο. […]
με μια ανασα
Μιλώ με σκέψεις και τραγουδώ μιλώντας. Στη θάλασσα ο αερας ακόμα τρίζει τα κοκκαλα των ψαριών, εκδικείται για την υπομονή των βράχων. Κάθησα να γραψω μα σκεφτηκα πως οτι γραφω δεν υπάρχει, δεν υπαρχει αποδειξη για τιποτα εκτος απ το παρόν που μας τα αποδεικνύει ολα. Χιλιάδες αστέρια πεφτουν στη παλαμη του χρονου. Οσοι κοκκοι […]
Η ελπίδα πεθαίνει πάντα πρώτη
Αναλογίζομαι ρε φίλε που και που … μήπως τελικά η ελπίδα είναι ένα ταμπού? Την θεωρούμε όλοι πολύ γαμάτη, την χτυπάμε και τατού … Μα μήπως στην πραγματικότητα πρόκειται απλά για μια διπλή προσωπικότητα? Ο κακός εαυτός της ελπίδας μας καθυστερεί ,παρατείνει και τα βάσανα και την αγωνία μα παν’ απ’ όλα παρατείνει την απάθεια […]
φωτοσήριαλ κίλλερ
Καθώς περπατούσε στην όχθη του ποταμού συνάντησε ένα ξέφωτο από το οποίο φαινόταν ξεκάθαρα η δύση του ηλίου. Σταμάτησε, σήκωσε τη κάμερα του και πολύ προσεχτικά κάδραρε τη φωτογραφία του. Μετά από αρκετές λήψεις ένιωσε δέος για αυτά που είχε τραβήξει. Αφού συνέχισε το δρόμο του,δεν μπορούσε να βγάλει από το μυαλό του το όμορφο ηλιόβασίλεμα. […]
σχετική Σχετικότητα αναλώσιμων Ανθρώπων – ο γέρος στο υπόστεγο
Στο κέντρο της Αθήνας, σε μια γειτονιά γεμάτη αντιφάσεις ο χρόνος τρέχει. Κάποιοι προσπαθούν να τον προλάβουν, άλλοι τον κοιτούν να απομακρύνεται, για κάποιους περπατάει βασινιστικά αργα, ενώ για μένα μοιάζει να έχει σταματήσει. Μπροστά μου ένα επιβλητικό ανακαινισμένο νεοκλασικό με κήπους περιμετρικά και ψηλή περίφραξη με σιδερένια κάγκελα και θάμνους. Μαντεύω πως από το […]
Η εποχή του θεάματος
Η εποχή του θεάματος. Η εποχή που το ανθρώπινο όν προσπαθεί να μετρήσει τα θεάματα με έναν υπολογιστή, χωρίς να του ξεφύγει κάποιο. Το ανθρώπινο όν μετράει τα πάντα , ακόμα και τα άστρα,την άμμο και την σκόνη.Τα φωτογραφίζει, τα μετατρέπει σε πληροφορίες για να τα σκορπίσει στην πολή. Η εποχή του θεάματος. Μία εποχή […]
Σχετική σχετικότητα- Ο πύργος της Βαβελ
* Σκέψεις στον ίδιο τόπο και χρόνο… * Πάμε αδέρφια. Τελευταία κοτρόνα είναι και τέλος ο γαμωπύργος. Προσοχή! Κρίμα είναι να πέσουμε τώρα. * Θαυμάστε υπήκοοι της Μεσοποταμίας, το μεγαλείο της αυτοκρατορίας μας. Έχω την τιμή να σας παρουσιάσω το μεγαλύτερο δημιούργημα του λαού μας και ολόκληρης της ανθρωπότητας έως σήμερα. Τον περίφημο πύργο της […]