Στα δέκα του ήταν ασταμάτητος στα είκοσι ήταν εργασιομανής και στα τριάντα πλούσιος. Στα σαράντα ήταν πλήρης ενώ στα πενήντα του μπερδεμένος. Στα εξήντα του κουρασμένος στα εβδομήντα ευαίσθητος και στα ογδόντα μόνος. Αλλά δεν του έλειπε. Όταν σου λείπει κάτι σημαίνει ότι έχεις την ελπίδα ότι θα ξαναρθεί. Εκείνος δεν την είχε και αυτό […]
Author: freeN
Θα παίξεις μαζί μου;
Ξυπνάς και είσαι στο πάτωμα στην μέση ενός κατάλευκου δωματίου. Σηκώνεσαι αργά. Είσαι χαμένος. Η μόνη σου ανάμνηση απ’ αυτό το μέρος είναι σκηνές από ταινίες που έχεις δει. Γι αυτό περίμενες το δωμάτιο να είναι άδειο και εσύ να τρελάθηκες. Αλλά δεν είναι έτσι. Στο δωμάτιο υπάρχουν 4 πόρτες. Το μόνο που βλέπεις είναι […]
Εγώ, Εσύ, Αυτός…
Κάπου είχε ακούσει ότι υπάρχει μια ψυχιατρική πάθηση που την έλεγαν διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας. Λέει ότι όταν πάσχεις απ’ αυτό έχεις τουλάχιστον μία «άλλη» προσωπικότητα που ελέγχει την συμπεριφορά και μπορείς να μπερδέψεις ποιος είναι ο εαυτός σου. Αυτές οι «άλλες» προσωπικότητες λέγεται ότι προκύπτουν αυθόρμητα και ακούσια και λειτουργούν λίγο- πολύ ανεξάρτητα τους. Λέει […]
Μια άλλη εποχή
Άνοιξα την καγκελόπορτα της αυλής. Ήταν περίπου 7μίση η ώρα το απόγευμα. Παρόλο που δεν το είχαμε κανονίσει με περίμενε και είχε βάλει ήδη νερό στον βραστήρα για δύο. Ήταν πάντα πολύ τυπικός με τις ώρες και μάλλον είχα δεσμευτεί να πηγαίνω εκεί κάθε απόγευμα μετά την θάλασσα. Εκείνη την μέρα είχε καθίσει στο τραπέζι. […]
Μια ειρωνεία
Μετά από ένα μήνα είχε βρει ήδη την ρουτίνα της. Κάθε πρωί ερχόταν να την πάρει ο θείος της να ανέβουν μαζί στο βουνό να πάνε στα κτήματα. Εκείνη ήταν υπεύθυνη για τα φρούτα και τα λαχανικά, εκείνος για τα ζώα. Με ευλαβική ησυχία μάζευε, φρόντιζε και συντηρούσε τους καρπούς. Κάθε μέρα για […]
Οι ζωές των άλλων
Της άρεσε να παίζει θέατρο. Είχε προσπαθήσει πολύ να βρει να κάνει «κάτι για εκείνη» όπως της έλεγαν , να βρει κάποιες ώρες «για τον εαυτό της» και εκείνη διάλεγε εκείνες τις ώρες να μην είναι ο εαυτός της. Ήθελε να της δίνουν ρόλους να παίζει. Την ξεκούραζε πολύ άλλες φορές να κάνει […]
Κανόνες
Τους συνάντησε τυχαία στην πλατεία. Εκείνη είχε πιει ήδη τρία ποτήρια κρασί και κρατούσε άλλο ένα μπουκάλι στα χέρια της. Ξεκίνησε να λέει τα νέα της και έστριψε ένα τσιγάρο. Πολλά πράγματα τους έφερναν κοντά, αλλά πιο πολύ οι άνθρωποι που δεν ήθελαν να πλησιάσουν. Εκείνη δεν τους πλησίασε πολύ, όμως ήθελε να είναι συνέχεια […]
Ρούα ντας φλόρες και ρούα ντα χερκουλάνα γωνία
Ρούα ντας φλόρες και ρούα ντα χερκουλάνα γωνία. Εκεί είχε το καφέ της η Ινέζ. Την πρώτη φορά που θυμάται τον εαυτό της εκεί μέσα ήταν 10 χρονών και τώρα είναι 30. «Καφέ σνακ- Μπαρ» έγραφε η ταμπέλα και από κάτω τα ονόματά τους «Φερνάντο Σάντος Μιγκέλ Χουέλα | Ζε Πέδρο Σαντος Μιγκέλ Χουέλα | […]
Παράθυρο με Θέα
Είχε ξυπνήσει ανακουφισμένος. Έφτιαξε ένα καφέ και κοιτούσε έξω απ’ το παράθυρο. Τον είχε καταβάλει ένα αφόρητο πάθος για τάξη. Σχεδίαζε με το κεφάλι του τα περιγράμματα των κτιρίων με φόντο τον ουρανό, ισορροπώντας το ένα κτίριο πάνω στο άλλο. Αν το πέταγμα ενός πουλιού του χαλούσε για μια στιγμή την σύνθεση του, […]
Ένας γέρος στο τρένο
«Το άπειρο και οι άπειρες δυνατότητες… η ιδέα πως ακόμα και το απειροελάχιστο πράγμα ή γεγονός περιλαμβάνει όλο το σύμπαν. Πως ότι μπορούμε να φανταστούμε έχει ήδη συμβεί. Πως κάθε άνθρωπος είναι ταυτόχρονα και ένας άλλος, αν όχι και όλοι οι άλλοι άνθρωποι..» φώναζε καθώς κατέβαινε τα σκαλιά για τις αποβάθρες. Ήταν […]
Μια ιστορία
Καθόσουν στον βράχο και έπινες. Το πρόσωπο σου έλαμπε απ’ το φως του φεγγαριού. Σε πλησίασα και έκαιγαν τα μάγουλα μου. Έπεσα στο νερό με τα ρούχα. Βγήκα αμέσως και έβγαλα το βρεγμένο μου φόρεμα. Τα μάτια σου γυάλισαν όπως η θάλασσα. Θα κρυώσεις. Σε πλησίασα. Έτρεμα. Έβγαλες τα φίκια απ’ το στήθος μου. Πήγαινε. […]
Εγώ
Σήμερα άκουσα ότι “το θλιβερό είναι ότι ο κόσμος συνεχίζει να ζει και χωρίς εμένα”. Εγώ πιστεύω πως αυτό δεν είναι ο κόσμος. Είναι άλλος κόσμος αφού ο κόσμος αυτός για μένα είναι ανόητος. Όχι δεν έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου απλά ο κόσμος αυτός δεν έχει νόημα για […]